Gebaseerd op het artistieke concept en de ontwerpen van de bekende Hamburgse kunstenaar Franz Erhard Walther, vond een uitbreiding van de bestaande gebouwenconstellatie aan de Koppelschleuse Meppen plaats met de bouw van het jeugd- en cultuurpension in 2000.

Walther ziet het gebouw van het jeugd- en cultuurpension als een structuur met sculpturale kwaliteiten. Hij stelt voor om de structuur als een sculptuur te zien. Een vergelijking van de vormen van de bankachtige bouwelementen en het langgerekte gastenverblijf met twee verdiepingen laat zien dat ze ontleend zijn aan hetzelfde formele vocabulaire van strenge geometrie. 

Walther’s vormenvocabulaire, ontwikkeld op basis van zeven basisvormen, wordt ook weerspiegeld in de zeefdrukken van de kunstenaar die in het hoofdgebouw te zien zijn. De kleurencanon die hij gebruikt is zowel hier als in het huis zelf geldig.

De woordwerken op de glazen fronten in het entreegebied van het gastenverblijf strekken zich uit als een lyrisch lint en zijn door Walther op verschillende manieren aan elkaar geregen.

In het werk van Walther wordt taal gebruikt als artistiek materiaal dat niet uitsluitend als vorm kan worden geïnterpreteerd en ook niet uitsluitend als bemiddelaar van inhoud. Werken van woorden creëren extra ruimtes voor de kunstenaar met de betrokkenheid van de kijker tegen de achtergrond van wat er tot nu toe gezien, ervaren en meegemaakt is. Wat blijft opvallen is dat de woordvelden ruimte, architectuur en tijd naar voren komen. Termen die nauw verbonden zijn met het jeugd- en cultuurpension en het parklandschap.